Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցի Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին

ՆՈՐԻՆ ՍՈՒՐԲ ՕԾՈՒԹԻՒՆ
Տ© Տ© ԳԱՐԵԳԻՆ Բ ԱՄԵՆԱՅՆ ՀԱՅՈՑ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԻ ՊԱՏԳԱՄԸ
ՍՈՒՐԲ ԾՆՆԴԵԱՆ ԵՒ ԱՍՏՈՒԱԾԱՅԱՅՏՆՈՒԹԵԱՆ ՏՕՆԻ ԱՌԻԹՈՎ
(Սուրբ Էջմիածին, Յունուարի 6, 2010 թ.)　

Յանուն Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ. ամէն:

«Զի այնպէս սիրեաց Աստուած զաշխարհ,
մինչեւ զորդին իւր Միածին ետ. զի ամենայն,
որ հաւատայ ի Նա` մի կորիցէ, այլ ընկալցի
զկեանս յաւիտենականս» (Յովհ. Գ 16):

Սիրելի բարեպաշտ ժողովուրդ.

Մեր հոգիներն այսօր ցնծում են Սուրբ Ծննդեան աւետիսով եւ լի են օրհներգութեամբ` ընդունելու խանձարուրով փաթաթուած եւ մսուրի մէջ դրուած Մանկանը, որ ծնուեց Բեթղեհէմում: Աստուծոյ Որդին է, որ մարմնացաւ, խոստացեալ Փրկիչն է, որ աշխարհ եկաւ: Եկաւ փրկելու մեզ մեղքից, ազատելու չարի իշխանութիւնից, կործանելու մահը:

Անսպառ է մեր ուրախութիւնը, Փրկիչ մեր Տէրը պարգեւել է մեզ նորոգուած հոգի, վերածնուած կեանք, որ ընթանանք դէպի Աստուած, դէպի Արարիչը կեանքի, «քանի որ Աստուած այնքան սիրեց աշխարհը, որ մինչեւ իսկ իր Միածին Որդուն տուեց, որպէսզի ով Նրան հաւատում է, չկորչի, այլ ընդունի յաւիտենական կեանքը» (Յովհ. Գ 16):

Աստուծոյ սիրոյ եւ ողորմութեան խորհուրդն է այսօր հսկում աշխարհը` վեր անցողիկ ունայնութիւններից, վեր ժամանակից: Ամեն ինչ խոնարհուած է այս անսահման սիրոյ առջեւ` մարգարէական խօսքի համաձայն` ձորերը լցուած են, լեռներն ու բլուրները` ցածրացած, դժուարին տեղերը դիւրին դարձած, առապարները` դաշտեր եւ թագաւորում է փրկութեան շնորհը (Եսայի Խ 4), որ աշխարհ մտաւ Մանուկի հետ:

Ճշմարիտ նոյն սիրով, որով աշխարհ եկաւ Քրիստոս, համախմբեց իր ժողովրդին, որ լինեն Աստուծոյ որդիներ, արքայութեան զաւակներ: Իր ընտանիքը` Սուրբ Եկեղեցին, Քրիստոս հաստատեց սիրոյ պատուիրանի վրայ, հրաշագործ այն զօրութեան, որով մարդիկ միմեանց օտար չեն, այլ` իւրային: «Եթէ դուք միմեանց սիրէք, դրանով բոլորը պիտի իմանան, որ դուք իմ աշակերտներն էք» (Յովհ. ԺԳ 35),- ասում է մեր Տէրը: Ում մէջ սէր կայ, նա հետեւորդ է Աստուծոյ, նա կատարում է Աստուծոյ փրկարար կամքը:

Աստուծոյ եւ միմեանց հանդէպ սէրն է, որ խաղաղութիւն եւ համերաշխութիւն պիտի բերի բազում տագնապներով ապրող այս աշխարհին, բացառի մարդկանց, ազգերի իրաւունքների ոտնահարումը, նրանց սրբութիւնների եւ հոգեւոր արժէքների կործանումը: Այդպիսի սիրով պիտի յաղթահարուեն չքաւորութիւնը, հիւանդութիւնները, աղէտների պատճառած հոգսերն ու վնասները: Այդպիսի սիրոյ լոյսով աշխարհը պիտի նորոգուի, երկիրը երկինք դառնայ, մարդկային կեանքով Աստուած փառաբանուի:

Սիրելի բարեպաշտ ժողովուրդ.

Քրիստոս այսօր աստուածային իր սիրով գալիս է բնակուելու մեր սրտերում, մեր ընտանիքներում, որպէսզի փրկութեան շնորհները ընտանեկան յարկերից սփռուելով` փոխանցուեն կեանքին եւ առատ ու բարի արգասիքներ պարգեւեն: Ընտանիքում են խնամուում եւ զօրանում հաւատքը, յոյսն ու սէրը, որոնցով ընտանեկան ազատ, ջերմ ու հարազատ միջավայրում մարդը աճում ու զարգանում է դէպի բարին ու կատարեալը: Աստուած կազմեց եւ օրհնեց ընտանիքը, որ այն հաստատուած մնայ, աճի եւ բազմանայ սիրոյ մէջ եւ արտացոլի Աստուծոյ փառքը, Աստուծոյ ներկայութիւնը եւ Աստուծոյ խնամքը արարչութեան եւ բոլոր մարդկանց հանդէպ: Ընտանիքը կոչուած է շարունակելու Աստուծոյ արարչագործութիւնը եւ պաշտպանելու մարդկային հոգու աստուածապատկեր նկարագիրը: Իր այս կոչումով ընտանիքը սուրբ է, սնուցողը, կրողն ու փոխանցողը աստուածադիր պատուիրանների, որոնց վրայ հաստատուում է կեանքը Տէրունապարգեւ եւ կառուցուում են յարաբերութիւնները դէպի մերձաւորը, առ մարդը եւ առ Աստուած: Ընտանիքներում սերմանուող արժէքներն են, որ դրսեւորուում եւ տեղ են գտնում կեանքի մէջ: Ինչը կկարեւորուի ընտանիքներում, կուսուցանուի ուղղակի կամ անուղղակի միջոցներով` ազնուութիւն, թէ կեղծիք, նախանձ, թէ բարի կամեցողութիւն, ատելութիւն, թէ գթասրտութիւն, չարախնդութիւն, արհամարհանք, թէ կարեկցութիւն ու մարդասիրութիւն, ամենը կարտայայտուի նաեւ հասարակական կեանքում: «Ժողովուրդը, եթէ առաջադիմում է, իր առաջին քայլը ընտանեկան սրահից է առնում, - գրում է Խրիմեան Հայրիկ Հայոց Հայրապետը եւ շարունակում,- եթէ լուսաւորուում է, իր լոյսն իր ընտանեկան ճրագից է, եթէ միանում է, իր ոգին ու կապը ընտանիքն է, եթէ զօրանում է` իր ուժն ու բազուկը ընտանիքն է, եթէ հարստանում է` իր գանձարանն ու գանձապետը ընտանիքն է, եթէ իր տունն ու սեղանը բարելից ու առատ է` արդիւնաբեր անդաստանն ընտանիքն է»:

Այսօր արդի կեանքի առաջընթաց զարգացումների եւ ձեռքբերումների պայմաններում, դժբախտաբար, շարունակում են աճել ընտանիքների առջեւ ծառացող խնդիրները: Մտահոգութիւն են մնում ոչ միայն նիւթական դժուարութիւնները, այլեւ ընտանիքում տեղ գտնող բռնութիւններն ու անհասկացողութիւնները, ընտանեկան սրբութեան, ընտանիքում անդորրի ու համերաշխութեան պահպանումը: Այսօր կեանք է ներթափանցում, նոյնիսկ երբեմն օրէնքներով հաստատագրուում ընտանիքի խեղուած ընկալումը: Եղծուում է այր եւ կնոջ ամուսնական սուրբ միութեան աստուածահաստատ կարգը եւ աստուածաշնորհ սիրով որդեծնութեամբ երջանկանալու պատիւը: Մենք չենք կարող ընդունելի համարել եւ անտարբեր մնալ աստուածամերժ այս իրողութիւնների հանդէպ, որքան էլ արդիականութեամբ հանդերձաւորուեն եւ ժողովրդավարական արժէքների եւ մարդու իրաւունքների անուան ներքոյ հանդէս գան: Այսօր անհրաժեշտ է, որ ընտանիքը, ինչպէս եւ մարդը, արժեւորուի եւ գնահատուի իր աստուածապարգեւ կոչման ու պատկերի մէջ, լինի եւ մնայ ճշմարիտ վկայողը մարդկանց հանդէպ Աստուծոյ սիրոյ:

Սիրելի բարեպաշտ ժողովուրդ հայոց ի Հայաստան, յԱրցախ եւ ի Սփիւռս,

Աստուծոյ ընտանիքի անդամներն ենք եւ մենք, զաւակներս Էջմիածնակնիք հայ ժողովրդի: Դարերի ընթացքին մեր պատմութեան մահաբեր հողմերին ու խորշակներին յանդիման կանգուն ենք մնացել հաւատաւոր կեանքով հայ ընտանիքի: Եկեղեցիացած մեր փոքրիկ տունն է հայ ընտանիքը, որի աղօթքով ամրանում է աննիւթական շաղախը մեր հոգեւոր եւ ազգային կեանքի եւ հիմքը` մեր պետութեան: Հայ ընտանիքը առաջին դպրոցն է եւ հոգեկերտ արժէքների առաջին սնուցողը: Հայ ընտանիքը փոքրիկ հայրենիք է, ուր ապրում են նախնեաց յիշատակները, եւ անկորուստ պահպանուում հայրենի ժառանգութիւնը, ուր երջանիկ է եւ յաւէրժում է հայ հոգին: Հաւատքով ամուր, յոյսով աննուազ եւ սիրով զօրացեալ պահենք մեր ընտանիքները, որպէսզի Տիրոջ փրկութեան շնորհով նորոգեալ ու պայծառ լինի միասնական կեանքը հոգեւոր մեր մեծ ընտանիքի` Հայ Եկեղեցու, որպէսզի օրհնութեամբ առատ` մարմին առնեն իղձերն ու ձգտումները մեր մեծ տան` հայոց Հայրենիքի: Հայրենիքը մեր յոյսերի խարիսխն է, ազատ, ապահով, բարեշէն կեանքի, մեր գալիքի երաշխիքն է, ազգս համախմբող աստուածապարգեւ մեր տունը: Տան մէջ սէրը ինքնաբուխ է, օրէնք է համերաշխութիւնը, իշխող է ցանկութիւնը միմեանց օգնելու, բնական` միմեանց տխրութեամբ տխրելը, ուրախութեամբ ուրախանալը: Այս է ճանապարհ օրհնեալ, սիրելիներ, որով պիտի կառուցենք մեր բարօր կեանքը Հայաստանում, Արցախում եւ Սփիւռքում, դիմագրաւենք ներքին եւ արտաքին մարտահրաւէրները, պաշտպանենք Արցախի ինքնորոշման իրաւունքը, մեր արդար Դատը, միասնաբար բարուոք ուղիներով կառուցենք յարաբերութիւնները բոլոր երկրների, բոլոր ժողովուրդների հետ` մեր աւանդը բերելով աւելի լաւ աշխարհ կառուցելու ջանքերին: Այս է ճանապարհ օրհնեալ, որով արժանի պիտի լինենք հասնելու երկնային մեր տունը` Հայր Աստուծոյ մօտ` շնորհով Միածին Որդու եւ առաջնորդութեամբ Սուրբ Հոգու: Մնանք հաւատքով, յոյսով ու սիրով, «քանի որ Աստուած այնքան սիրեց աշխարհը, որ մինչեւ իսկ իր Միածին Որդուն տուեց, որպէսզի ով Նրան հաւատում է, չկորչի, այլ ընդունի յաւիտենական կեանքը» (Յովհ. Գ 16):

Մեր Տիրոջ եւ Փրկչի Սուրբ Ծննդեան եւ Աստուածայայտնութեան տօնի հոգենորոգ առիթով Քրիստոսաւանդ սիրով եղբայրական Մեր մաղթանքն ենք յղում եւ Սուրբ Հոգու առատ շնորհները հայցում Քոյր Եկեղեցիների հոգեւոր պետերին, Առաքելական մեր Սուրբ Եկեղեցու Նուիրապետական Աթոռների Գահակալներին` Ն. Ս. Օ. Տ. Տ. Արամ Ա Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսին, Երուսաղէմի Հայոց Պատրիարք Ամենապատիւ Տ. Թորգոմ Արքեպիսկոպոս Մանուկեանին, Կոստանդնուպոլսի Հայոց Պատրիարք Ամենապատիւ Տ. Մեսրոպ Արքեպիսկոպոս Մութաֆեանին: Հայրապետական Մեր օրհնութիւնն ու սէրն ենք բերում մեր Եկեղեցու ուխտապահ հոգեւոր դասին եւ ի սփիւռս աշխարհի համայն մեր ժողովրդին:

Սուրբ Ծննդեան աւետիսով եւ Բարձրեալի զօրակցութեան հայցով Մեր ողջոյնն ենք բերում Հայաստանի Հանրապետութեան Նախագահ Տիար Սերժ Սարգսեանին, Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետութեան Նախագահ Տիար Բակօ Սահակեանին, հայոց պետական ողջ աւագանուն, Հայաստանում հաւատարմագրուած դիւանագիտական առաքելութիւնների ղեկավարներին ու ներկայացուցիչներին:

Աւետաբեր ու շնորհառատ այս օրը, սիրելի բարեպաշտ ժողովուրդ, աղօթենք, որ Բեթղեհէմեան աստղալոյսի երկնային անմար փարոսը լուսաւորի մեր ուղին եւ փարատի խաւարները, եւ Տէրը մեր Քրիստոս, ամեն ժամ առաջնորդի եւ օրհնի աշխարհը համայն, մեր կեանքը ու ջանքերը բոլոր` յանուն մեր երկրի, աշխարհասփիւռ մեր ժողովրդի եւ Առաքելական մեր Սուրբ Եկեղեցու:　

Քրիստոս ծնաւ եւ յայտնեցաւ
Ձեզ եւ մեզ մեծ աւետիս: